Bir kaç saat sonra Milas Devlet Hastanesinde gülerek girdiğim ameliyathane kapısından maalesef gülerek çıkamamıştım. Ameliyathane masasında hissettiklerim korkunçtu. Evet hissettiklerim çünkü farkındaydım olup bitenden , ayaklarımı bağladıklarının farkındaydım ,vücudum tamamı felç olmuş gibi hareketsizdi ağzım gözüm kapanmıştı konuşamıyordum ama bilincim yerindeydi. Hani yarım uyuyacaktım... Ben uyumadım ki..... Bana ne yapıyorlardı... Galiba ölüyordum....
Anesteziyi hissetmem şok geçirmeme neden olmuştu. Taşikardi olmuş yani kalp atış seviyem çok yükselmiş bir kaç sakinleştirici sonrasında normale dönmüşüm. Kalp krizi geçireceğimden korkan doktorlar bana acil müdahale etmişler. Doktorlar beni bekleyen eşim ve kızımın yanına gidip durumu izah ettiklerinde onlarda bir şok yaşamışlar.
Vücudum normale dönüp gözlerimi açabildiğimde bana nasılsın ? göğsünde ağrı var mı? diye sorular sordular. Şaşkındım bana ne olmuştu böyle...Beni yoğun bakıma aldılar hemen. Çok sonra eşimi yanıma gönderdiler. Ona iyi olduğumu söyledim ama o gider gitmez korkunç bir korkuya kapıldım. Nabız atışlarım hızlanıyor, terliyor, nefes almakta zorlanıyordum. Beni çıkarmalarını , iyi olmadığımı söyledim hemşireye.
Normal odaya getirdiler, doktorum geldi o da çok korkmuştu ameliyathanede olanları anlattı, kalp krizi geçirebileceğimi bu gece beni hastanede tutacaklarını söyledi. Ben ise sadece evime gitmek istiyordum. Kalmadım hastanede elektro çekilmişti göğüs ağrım yoktu bu yüzden yaşadığım bu durum psikolojik olabilirdi. Devreye psikiyatri doktoru girdi ve pazartesi günü görüşmeye çağrıldım. Cumadan pazartesiye kadar geçen süre hiç kolay geçmedi. Pazartesi günü psikayatrist teşhisi koydu. Sonuç panik atak...
O günden beri ilaç kullanmaya devam ediyorum.Bir kezde psikoloğa gitttim. Panik atak esnasında neler yapacağım hakkında bilgiler verdi. Uçağa binerken sakinleştirici alıyorum, asansörlerden kapalı yerlerden uzak duruyorum. Çantamda her daim kese kağıdı ve ilaçlarım var. Son kontrolümde doktora ilaçları bırakmak istiyorum daha ne kadar kullanacağım dediğimde belki de ömrünüz boyunca cevabını verdi.
Bir iki panik atak hastası tanıdığım kişi var ve onların durumunu şimdi daha net anlayabiliyorum. Panik atak senden ölmeyeceğimi biliyorum.Geldiğinde krizi nasıl atlatacağımı biliyorum. Sana kalmış ister gel ister gelme...
